Immunoglobulina Ig A w surowicy

Immunoglobuliny IgA, są immunoglobulinami wytwarzanymi najobficiej, w ilości przekraczającej 9 g na dobę. Posiadają dwie główne podklasy:  monomeryczną podklasę IgA1 obecną jako główna frakcja IgA w osoczu oraz dimeryczną  IgA2 wydzielaną i obecną na błonach śluzowych, odporną na działanie protez bakteryjnych i proteaz przewodu pokarmowego. IgA wydzielane przez błony śluzowe i posiadające fragment wydzielniczy, nazywane są wydzielniczymi sIgA. Są obecne wydzielinie dróg oddechowych, w drogach moczowych, jelicie, ślinie i łzach. IgA pośredniczą w mechanizmach odpornościowej reakcji humoralnej zachodzących w obrębie błon śluzowych dróg oddechowych i  przewodu pokarmowego (układu GALT, ang. gut-associated lymphoid tissue –  tkanka limfatyczna przewodu pokarmowego  i  MALT,  ang. mucosa-associated lymphoid tissue – tkanka limfatyczna związana z błonami śluzowymi)   oraz  układu moczo-płciowego. Niedobory IgA mogą mieć charakter dziedziczny o częstości zależnej od populacji. Niedobory IgA wpływają na obniżenie odporności,  głównie jednakże, w przypadku współistniejących deficytów przeciwciał innych klas, natomiast mogą zwiększać ryzyko chorób autoimmunizacyjnych (tocznia rumieniowatego układowego i celiakii) oraz  zakażeń przewodu pokarmowego. Nefropatia zwiazana z IgA obserwowane jest głównie  u chorych na choroby współistniejące, związane ze wzrostem IgA,  jak choroby wątroby lub celiakia.