Kwasy żółciowe

Stężenie kwasów żółciowych w krwi jest  jednym z wskaźników  czynności wątroby. Sole kwasów tłuszczowych jako detergenty i aktywatory uczestniczą w trawieniu i wchłanianiu lipidów w jelicie cienkim. Prawidłowy stosunek stężenia cholesterolu i kwasów tłuszczowych w żółci zapobiega rozwojowi kamicy pęcherzyka żółciowego. Kwasy żółciowe wytwarzane w wątrobie z cholesterolu dostają się do jelita. 5% jest wydalane, a ubytki kompensowane przez syntezę de novo w wątrobie. 95% kwasów żółciowych z jelita jest wchłanianych i transportowanych  przez krążenie jelitowo-wątrobowe do wątroby, gdzie przedostają się do żółci. Kwasy powstające z cholesterolu jako prekursora, noszą nazwę kwasów żółciowych pierwszorzędowych. Najważniejszymi są kwas  cholowy i  kwas chenodeoksycholowy. Pod wpływem bakterii jelitowych kwasy pierwszorzędowe ulegają dehydroksylacji i dekoniugacji przechodząc w drugo- i trzeciorzędowe kwasy żółciowe. Głównymi kwasami drugorzędowymi u człowieka są kwasy dezoksycholowy i litocholowy. Stężenie kwasów żółciowych w krwi jest  jednym z wskaźników  czynności wątroby. Wykonywane jest w przypadku cholestazy zewnątrzwątrobowej:  przykładowo,  przy utrudnionym  spływie żółci z wątroby do przewodu pokarmowego w wyniku obturacji dróg żółciowych lub stanu zapalnego dróg żółciowych oraz w przypadku cholestazy wewnątrzwątrobowej, przykładowo w wyniku uszkodzenia hepatocytów przez toksyny, leki, patogeny, przy marskości wątroby ze względu możliwość zaburzeń metabolizmu kwasów tłuszczowych i w cholestazie wrodzonej (rodzinnej).