BHCG

Pomiar stężenia ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (HCG) w surowicy, stosowany w potwierdzaniu i ocenie rozwoju ciąży; w rozpoznawaniu ciąży pozamacicznej i samoistnego poronienia; w diagnostyce powikłań ciąży: m.in. nadciśnienia tętniczego i przedwczesnego porodu; w diagnostyce i różnicowaniu złośliwych i łagodnych chorób trofoblastu, a także w diagnostyce niektórych chorób nowotworowych u kobiet i mężczyzn. Stężenie HCG odniesione do wieku ciążowego w I i II trymestrze stanowi jeden z parametrów uwzględnianych w przesiewowych badaniach prenatalnych w kierunku chromosomowych wad płodu. Ludzka gonadotropina kosmówkowa (HCG lub total beta HCG), obejmująca formę nienaruszoną HCG  (dimeryczną) oraz wolną podjednostkę beta HCG, jest  markerem  wykorzystywanym w diagnozowaniu i monitorowaniu chorób trofoblastu (zaśniad groniasty, zaśniad inwazyjny, rak kosmówki, nabłoniak kosmówkowy złośliwy), różnicowaniu łagodnych (zaśniad groniasty, zaśniad inwazyjny) i złośliwych nowotworów trofoblastu (rak kosmówki,  nabłoniak kosmówkowy złośliwy), diagnostyce i monitorowania wznowy nowotworów wytwarzających HCG:  (germinalne nowotwory jąder i niektóre nowotwory nie trofoblastyczne). W przypadku wymienionych chorób dochodzi zwykle do wzrostu stosunku wolnej podjednostki beta HCG do HCG, a w niektórych przypadkach do wyłącznej produkcji wolnej podjednostki beta HCG. W ciąży postać dimeryczna HCG jest główną postacią oznaczaną w surowicy. Dynamika zmian stężenia HCG jest wskaźnikiem prawidłowości przebiegu ciąży i dobrostanu płodu. Ciąży pozamacicznej towarzyszy słabszy i przesunięty w czasie wzrost stężenia HCG, a poronieniu gwałtowny spadek. Na początku pierwszego trymestru ciąży objawy poronienia są poprzedzane spowolnieniem przyrostów HCG.  Nieprawidłowe stężenia HCG w krwi ciężarnej wiążą się z aberracjami chromosomowymi płodu, co wykorzystano w biochemicznych, przesiewowych badaniach prenatalnych, szacujących ryzyko obciążenia płodu wadami chromosomowymi na podstawie parametrów krwi matki. W drugim trymestrze ocena ryzyka oparta jest na pomiarach stężenia HCG, wolnego estriolu i AFP w krwi oraz na parametrach morfologicznych płodu określonych ultrasonograficznie.