Helicobacter w kale

Badanie przydatne w diagnostyce pierwotnego zakażenia H. pylorii i ewentualnie w ocenie skuteczności erdykacji bakterii. Helicobacter pylori jest powszechnie występującym w populacji drobnoustrojem kolonizującym błonę śluzową żołądka. Częstość zakażenia w Polsce szacowana jest na 80% dorosłych i 30% dzieci. Przewlekłe aktywne zakażenie H.pylori może być przyczyną rozwoju choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka.  Obecność H.pylori wykrywana jest  w 90% wrzodu żołądka i w około 100% przypadków wrzodu dwunastnicy. H.pylori posiada ponadto związek z chłoniakiem typu MALT, chorobą refluksową przełyku, niedokrwistością z niedoboru żelaza, a także z gruczolakorakiem żołądka. Główną drogą zakażenia H.pylori jest droga pokarmowa – transmisja z człowieka na człowieka. Rozważane są warianty: gastro-oralny, oralno-oralny i fekalno-oralny. Do pierwszego zakażenia dochodzi zwykle w dzieciństwie, a za główne źródło uważani są rodzice dziecka i rodzeństwo. Zakażenie utrzymuje się przez całe życie, choć u dzieci może dojść do samoistnego ustąpienia. U 30-35% chorych zakażenie jest bezobjawowe. Badanie na obecność antygenów H.pylori w kale opiera się na szybkich testach immunochromatograficznych, wykorzystujących monoklonalne  lub  poliklonalne przeciwciała specyficzne w stosunku do antygenów H.pylori.  Badanie polecane jest przede wszystkim jako szybki test przesiewowy w kierunku  H. pylori.