Ołów we krwi

Ilościowe oznaczenie ołowiu w krwi pełnej jest przydatne w diagnostyce i leczeniu stanów związanych z zatruciem ołowiem. Ołów  jest szeroko rozpowszechnionym w przyrodzie metalem ciężkim, który nie ulega  biodegradacji ani rozpadowi i przez to kumuluje się w tkankach organizmów żywych. Stanowi  duże zagrożenie dla zdrowia. Wchłaniany jest  przez przewód pokarmowy i układ oddechowy, w małej ilości wnika przez skórę. Przenika przez łożysko i w dużej ilości znajdować się może w mleku. W przewodzie pokarmowy ludzi dorosłych wchłaniane jest 10% ołowiu obecnego w żywności, a u dzieci do 50%. Wchłanianie ołowiu w jelitach zmniejsza się w obecności wapnia i  fosforu w diecie, zwiększa w obecności witaminy C. Ołów transportowany jest przez krew i odkładany w tkankach. W tkankach szybkowymiennych (np. krew) okres półtrwania ołowiu wynosi ok. 30 dni,  w wolnowymiennych, gromadzących większość ołowiu –  np. kościach, paznokciach, od 2,3 roku do 27 lat.  Zatrucie ołowiem jest stosunkowo częste ze względu na szerokie zastosowanie ołowiu i związków ołowiu.