Tyreoglobulina

Badanie polega na oznaczeniu stężenia tyreoglobuliny (Tg) we krwi. Tg jest produkowana w warunkach fizjologicznych przez komórki gruczołowe tarczycy jako prekursor tyroksyny i innych jodotyronin (T3, T4, rT3). Odpowiednio czułymi metodami Tg wykrywana jest w surowicy u większości zdrowych ludzi. Stężenie Tg w surowicy zależy głównie od trzech czynników: (i) masy tkanki tarczycy wydzielającej Tg, (ii) stopnia uszkodzenia tkanki wydzielniczej (zapalenie/uszkodzenie mechaniczne),(iii) stopnia stymulacji receptora TSH.

Podstawowym zastosowaniem klinicznym badania jest ocena skuteczności leczenia chirurgicznego zróżnicowanego raka tarczycy (DTC), możliwa u chorych na nowotwory zdolne do wydzielania Tg ( dwie trzecie wszystkich DTC) po stymulacji przez TSH. W takich przypadkach, już w pierwszych tygodniach po zabiegu, przedoperacyjny poziom Tg spada dwukrotnie w przedziałach 2-4 dni (tzn. połowicznych czas zaniku Tg wnosi 2-4 dni). Dynamika zmian poziomu Tg w okresie 6-8 tygodni po operacji jest wskaźnikiem stopnia doszczętności zabiegu. W przypadku utrzymywania prawidłowego poziomu TSH u badanego (przez substytucję syntetycznymi hormonami tarczycy – levothyroksyną (LT4), liotyronina LT3) poziom wykrywanej Tg jest proporcjonalny do masy pozostawionej tkanki prawidłowej i nieusuniętej  tkanki nowotworowej.