Jad pszczoły (I1)

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do  alergenów jadu pszczoły (i1) jest przydatne w diagnostyce alergii. Pszczoły są jedynym gatunkiem błonkoskrzydłych, które pozostawiają żądło w skórze ofiary, co powoduje, że jad wsącza się w ranę po odpadnięciu owada. IgE specyficzne dla jadu pszczoły wykazują dużą reaktywność krzyżową z IgE dla jadu trzmiela i znacznie mniejszą dla jadu os (i3). Uczulenie na jad pszczoły dotyczy dużego, bo dochodzącego do 15-25%,  odsetka populacji . W środowiskach wiejskich odsetek ten jest nawet wyższy, co wiąże się z silniejszą niż w miastach ekspozycją na jad wszystkich owadów błonkoskrzydłych. Procent reakcji uogólnionych waha się od 0,15-5%; sporadycznie reakcja może mieć skutek fatalny. Alergia na jad pszczeli nasila się w miarę wzrostu ilości użądleń, co jest istotne w przypadku pszczelarzy. Alergeny jadu pszczoły, w większości o aktywności enzymatycznej,  oddziałują również na limfocyty T, uczestniczące w odpowiedzi komórkowej. Alergia na jady owadów błonkoskrzydłych jest alergią IgE zależną, jednakże bez predyspozycji atopowej.